PRZEDSZKOLE NR 3 im. Jana Brzechwy - Zajęcia specjalistyczne

Jesteś tutaj: Start / Kalendarz imprez, zajęcia specjalistyczne, dodatkowe / Zajęcia specjalistyczne

Zajęcia specjalistyczne

• 
• 

 

 

 

 

 

 

Terapia pedagogiczna

 

mgr Justyna Cieluszak

 

Celem zajęć z terapii pedagogicznej w przedszkolu jest podniesienie gotowości do nauki w szkole, a tym samym między innymi, przygotowanie do nauki czytania i pisania.

 

Zarówno pisanie, jak i czytanie to procesy złożone, wymagające wielu ćwiczeń z zakresu analizy i syntezy słuchowej, wzrokowej, wzrokowo – ruchowej oraz grafomotoryki. Dlatego ważnym zadaniem jest podjęcie pracy stymulacyjno – kompensacyjnej w tym zakresie według indywidualnych potrzeb dzieci.

 

Zajęcia organizowane w przedszkolu mają szczególną wartość dla dzieci, u których stwierdza się opóźnienie rozwoju niektórych funkcji odpowiedzialnych za naukę procesu czytania i pisania. W czasie zajęć istnieje możliwość wyrównania opóźnienia, co może zapobiec wystąpieniu w przyszłości dysleksji lub osłabić jej objawy.

 

 

ĆWICZENIA OGÓLNOROZWOJOWE WSPOMAGAJĄCE PRAWIDŁOWY ROZWÓJ MOWY

 

I PRZYGOTOWUJĄCE DO PODJĘCIA NAUKI SZKOLNEJ

 

( ćwiczenia do stosowania w przedszkolu i w domu )

 

• Motoryka duża

 

- chodzenie po linii narysowanej kredą na podłodze lub po rozłożonym sznurku, skakance;

 

- skakanie na jednej nodze (naprzemienne prawej, lewej, prawej, lewej);

 

- łapanie, rzucanie i kopanie piłki;

 

- wrzucanie piłeczki do kosza lub wiaderka;

 

- naśladowanie ruchów rąk, nóg i głowy (malowanie, pisanie, mieszanie)

 

Sprawność manualna

 

- posługiwanie się narzędziami ( nożyczki, widelec, nóż, ołówek);

 

- nawlekanie koralików, przewlekanie sznurówki;

 

- rysowanie według wzoru np. na piasku (z użyciem np. papierowej tacy);

 

- łączenie kropek wyznaczających figury geometryczne;

 

- zamalowywanie wyznaczonych konturem płaszczyzn;

 

- rysowanie równoległe z prowadzącym zajęcia;

 

- kopiowanie wzorów;

 

- dorysowywanie połówek;

 

- dorysowywanie brakujących elementów;

 

- wykonywanie z plasteliny kulki, wałeczka, kwadratu, trójkąta. 

 

• Sprawność narządów artykulacyjnych

 

- sprawność języka (podnoszenie czubka języka do wałka dziąsłowego; przesuwanie języka do przodu i do tyłu w płaszczyźnie poziomej; wykonywanie szybkich ruchów językiem od jednego do drugiego kącika ust; wyciąganie czubka języka na brodę i nad górną wargę, w kierunku nosa);

 

- sprawność warg (umiejętność wykonania naprzemiennych ruchów: usta ,,w ryjek” – usta ,,w uśmiech”; utrzymanie na wargach ułożonych ,,w ryjek” kółeczka, zrobionego np. z cienkiego drucika);

 

- ruchliwość szczęki dolnej (wysuwanie i chowanie żuchwy; naprzemienne, coraz szybsze nagryzanie dolnej i górnej wargi). 

 

• Koordynacja wzrokowo – ruchowa

 

- przerysowywanie figur geometrycznych;

 

- labirynty;

 

- rysowanie wzorów litero podobnych;
 

 

• Analiza i synteza wzrokowa

 

- wyszukiwanie wśród obrazków tematycznych jednego różniącego się szczegółem;

 

- identyfikowanie w zestawie obrazków tematycznych jednego pokazywanego;

 

- odnajdywanie na dużej, sytuacyjnej ilustracji przedmiotu pokazanego na pojedynczym obrazku;

 

- dopasowywanie brakujących części na obrazkach tematycznych;

 

- składanie obrazków z części;

 

- układanie wzorów tematycznych z figur geometrycznych;

 

• Spostrzeganie słuchowe

 

- identyfikacja i rozróżnianie dźwięków (np. cięcie kartki papieru, mieszanie wody łyżeczką);

 

- odgadywanie głosów zwierząt;

 

- zgadywanie dźwięków przedmiotów (np. odkurzacz, suszarka, lejąca się woda, telefon);

 

- różnicowanie zdań wypowiadanych głosem dziecka, kobiety, mężczyzny;

 

- różnicowanie zdania wypowiadanego głosem ,,smutnym”, ,,wesołym”, ,,zdziwionym”;

 

- różnicowanie opozycji fonologicznych (np. ,,które zdanie jest poprawne: Janek je synkę, czy Janek je szynkę?”).

 

• Operacje myślowe

 

- umiejętność szeregowania (układanie klocków, kółek od największego do najmniejszego i odwrotnie);

 

- umiejętność przeprowadzenia klasyfikacji na materiale tematycznym (tworzenie zbiorów np. ubrania, buty, meble, zwierzęta, owoce, warzywa, jedzenie, zabawki itp. – dziecko dzieli obrazki na grupy);

 

- umiejętność przeprowadzenia klasyfikacji na materiale atematycznym (np. podział klocków lub figur geometrycznych wg koloru, wielkości, kształtu);

 

- umiejętność myślenia przyczynowo-skutkowego (układanie historyjki w odpowiedniej kolejności ,,co stało się najpierw, a co potem”);

 

- sekwencje (układamy np. 3 obrazki, dziecko układa w takiej samej kolejności pod spodem, dalej).

 

• Pamięć

 

- pamięć symultaniczna (zapamiętywanie obrazków kolejno pokazywanych dziecku, jednego, dwóch i więcej);

 

- pamięć sekwencyjna (zapamiętywanie obrazków pokazywanych równocześnie, dwóch, trzech…).

 

 

 

PAMIĘTAMY O UKŁADANIU OBRAZKÓW „OD LEWEJ STRONY DO PRAWEJ”!!!

 

 

Terapia logopedyczna

 

mgr Marlena Gugała

 

mgr Wanda Senkowska

 

Zajęcia logopedyczne – mają na celu usprawnienie narządów artykulacyjnych i poprawianie mowy dziecka.

 

Pamiętaj, że wada wymowy jest uciążliwa przede wszystkim dla Twojego dziecka i nie jest jego winą, więc pomóż mu i zadbaj o to, aby prawidłowo mówiło i pięknie się wypowiadało.

 

Na przełomie września i października w przedszkolu przeprowadzane jest przesiewowe badanie mowy wśród wszystkich dzieci uczęszczających do placówki. Na podstawie przesiewowego badania mowy wyłonione są dzieci, które objęte są indywidualną opieką logopedyczną. Czas trwania zajęć logopedycznych wynosi 20 min. i jest on uzależniony od możliwości i potrzeb dziecka. Na zajęciach prowadzone są ćwiczenia, które mają na celu:

 

• usprawnianie motoryki aparatu artykulacyjnego (m.in. języka, warg, żuchwy),
• kształtowanie prawidłowego toru oddechowego, wydłużanie fazy wydechowej,
• kształtowanie prawidłowych czynności fizjologicznych w obrębie aparatu mowy (tj. połykanie, żucie, odgryzanie),
• rozwijanie słuchu fonematycznego,
• wzbogacanie słownictwa, rozwijanie mowy opowieściowej,
• rozwijanie umiejętności budowania dłuższych wypowiedzi,
• rozwijanie umiejętności rozumienia wypowiedzi słownych,
• uzyskanie prawidłowej artykulacji poszczególnych głosek.
• Język angielski – to poznawanie języka poprzez zabawy ruchowe, śpiewanie piosenek, słuchanie historyjek, zabawy w kole. Dzieci powtarzają słowa, wyrażenia i zdania angielskie, i reagują na polecenia nauczyciela i dzięki temu mają okazję oswoić się z językiem.
  

 

 

 

Zajęcia rewalidacyjne

mgr Ewa Mazur

 

 

Celem rewalidacji jest wszechstronny rozwój dziecka na miarę jego indywidualnych możliwości oraz przygotowanie go do codziennego życia tak, aby było zaradne, umiało świadomie sterować własnym życiem i zachowaniem, by mogło uczestniczyć w życiu społecznym i podejmować kształcenie na kolejnym etapie edukacji.

 

Należy pamiętać, że:

• każde dziecko posiada indywidualne możliwości rozwojowe, braki i uzdolnienia, które podlegają indywidualnej, charakterystycznej tylko dla niego stymulacji, rewalidacji i rehabilitacji,
• wszystkie oddziaływania rewalidacyjne (stymulujące, usprawniające, korekcyjne i kompensacyjne) przynoszą poprawę rozwoju umysłowego, ruchowego, dojrzałości społecznej uwzględniającej czynniki indywidualne i społeczne,
• nie należy negatywnie oceniać i zaprzestawać pracy rewalidacyjnej nawet wtedy, gdy nie dostrzegamy postępów dziecka lub są one niewielkie, gdyż może to być wynikiem rozległych zaburzeń i obszernych zaniedbań społeczno-środowiskowych,
• większe szanse na rezultaty daje jak najwcześniejsze podejmowanie oddziaływań rewalidacyjnych,
• istotne dla przebiegu i efektów działań rewalidacyjnych jest nawiązanie kontaktu emocjonalnego nauczyciela z dzieckiem,
• ważnym warunkiem powodzenia i sukcesów rewalidacji jest nawiązanie współpracy terapeuty z rodzicami i zaangażowanie rodziny w proces edukacji i terapii dziecka, który powinni kontynuować w warunkach domowych,
• należy przygotować środowisko do akceptacji i pomocy dziecku o specjalnych potrzebach.

Główne założenia i kierunki oddziaływań rewalidacyjnych to:

• maksymalne rozwijanie, usprawnianie, wzmacnianie tych funkcji psychicznych i fizycznych, które są najsilniejsze i najmniej uszkodzone, zaburzone,
• optymalne usprawnianie i korygowanie funkcji zaburzonych i uszkodzonych,
• kompensowanie braków, czyli wyrównywanie ich przez zastępowanie,
• stymulowanie rozwoju.

Zasady procesu rewalidacji:

• Zasada akceptacji – akceptacja dziecka takim, jakie jest, z prawem do szczególnej opieki i pomocy.
• Zasada pomocy – mająca na celu pomóc dziecku w aktywizacji jego sił biologicznych, w usamodzielnieniu go, w przezwyciężeniu trudności rozwojowych oraz trudności wynikających z niepełnosprawności. Zasada ta ukierunkowana jest także na kształtowanie właściwej atmosfery i odpowiednich warunków wychowawczych w środowisku dziecka.
• Zasada indywidualizacji – polegająca na dostosowaniu treści kształcących, metod, środków i organizacji nauczania do indywidualnych możliwości dziecka.
• Zasada terapii pedagogicznej – polegająca na wspieraniu działań terapeutycznych lekarza i współdziałaniu z psychoterapeutami przy równoczesnym prowadzeniu terapii pedagogicznej niezależnej od innych form leczniczych.
• Zasada współpracy z rodziną – zasada wspólnego, uzgodnionego działania przedszkola i domu, aby wspomagać każdy wysiłek dziecka istotny dla jego rozwoju.

 

 

Muzykoterapia i Bajkoterapia

Aleksandra Zdanowicz

Małgorzata Pośpiech

 

 Do głównych zadań bajkoterapii należy zaliczyć:
- pomoc w odnalezieniu się w trudnej sytuacji,
- informowanie w sposób bardzo przystępny o rodzaju problemu, z którym jednostka boryka się w danym momencie
życia,
- uaktywnianie osoby poprzez zastosowanie odpowiednich technik terapeutycznych,
- stworzenie odpowiedniej atmosfery terapeutycznej,
- uzyskiwanie pozytywnego wpływu na stosunek jednostki do siebie i środowiska w którym żyje,
- stymulowanie pozytywnych zmian w zachowaniu i postepowaniu uczestnika terapii.
Bajkoterapia pozwala dotrzeć do młodego, potrzebującego pomocy człowieka, wyzwala pozytywne emocje i uczy
prawidłowych postaw społecznych.

 

 

Muzykoterapia jest metodą w której wykorzystuje się muzykę do stymulowania rozwoju psychofizycznego człowieka. Muzyka jest jednym z najstarszych sposobów uzewnętrzniania ludzkich przeżyć i emocji.

Cele muzykoterapii: 

• oddziaływuje na sferę ruchową dziecka; 
• rozwija sferę społeczną, emocjonalną; 
• doskonali świadomość własnego ciała; 
• rozwija koncentrację uwagi, pamięci, wyobraźni; 
• rozwija umiejętność naśladowania; 
• kształtuje koordynację wzrokowo – ruchową; 
• pobudza ciało w zakresie ruchów dowolnych; 
• pozwala na odbiór miłych i przyjemnych doznań;
•  uwrażliwia na odbiór bodźców z otoczenia; 
• kształtuje rozwój gracji ruchów, poczucia sprawstwa; 
• stanowi źródło odprężenia; 
• rozwija umiejętność współdziałania w grupie; 
• pozwala na eliminowanie niepożądanych, stereotypowych zachowań; 
• pozwala w niewerbalny sposób wyrażać siebie.